Երեւանի Կենտրոն եւ Նորք-Մարաշ համայնքների առաջին ատյանի դատարանի դատավոր Մնացական Մարտիրոսյանը 2010 թվականի հունվարի 19-ին իմ դեմ հարուցված քրեական գործով մի այնպիսի դատավճիռ կայացրեց, որն արտառոց է նույնիսկ Հայաստանի Հանրապետության կոռումպացված եւ խամաճիկային դատական համակարգի համար:
Մասնավորապես`
- մեղադրող կողմը դատարանին միջնորդել էր ՀՀ Քրեական օրենսգրքի 316-րդ հոդվածի առաջին մասով («Իշխանության ներկայացուցչի կամ նրա մերձավոր ազգականի նկատմամբ կյանքի կամ առողջության համար ոչ վտանգավոր բռնություն գործադրելը կամ դա գործադրելու սպառնալիքը») ինձ դատապարտել 2.5 տարվա ազատազրկման: Դատավոր Մնացական Մարտիրոսյանը այս հոդվածով ինձ արդարացրեց` հռչակելով իմ անմեղությունը:
- մեղադրող կողմը դատարանին միջնորդել էր ՀՀ Քրեական օրենսգրքի 225-րդ հոդվածի առաջին մասով («Զանգվածային անկարգություններ կազմակերպելը») ինձ դատապարտել 6 տարվա ազատազրկման: Դատավոր Մնացական Մարտիրոսյանը այս հոդվածով ինձ դատապարտեց 7 տարվա ազատազրկման: Այսինքն, 225-րդ հոդվածով ինձ մեղավոր ճանաչելով, Մնացական Մարտիրոսյանը ավելի խիստ պատիժ նշանակեց, քան նույնիսկ միջնորդել էր մեղադրող Կորյուն Փիլոյանը, մի գործելակերպ, որ հայաստանյան դատաիրավական պրակտիկայում հազվադեպ է:
Մնացական Մարտիրոսյանի կայացրած դատավճիռը հերթական անգամ ապացուցում է իմ դեմ հարուցված քրեական հետապնդման քաղաքական բնույթը: Խամաճիկային դատարանը, հանցագործ դատախազությունը, ապօրինի իշխանությունները, ի սկզբանե որոշելով ինձ բանտում պահելու մասին, չեն կարողացել համաձայնության գալ դա իրականացնելու մեթոդաբանության հարցում: 316-րդ հոդվածով դատարանն ինձ արդարացրել է միմիայն արդարադատության իմիտացիա ստեղծելու նկատառումով:
Մնացական Մարտիրոսյանի կայացրած դատավճռի անբարո եւ ապօրինի բնույթը հիմնավորվում է նաեւ հետեւյալ զուտ իրավական հանգամանքներով, որոնք հիշատակում եմ ընդամենը արձանագրելու համար.
- դատարանում չի հետազոտվել որեւէ փաստ, որն ապացուցեր 225-րդ հոդվածի առաջին մասով իմ մեղավորությունը: Մեղադրող կողմի ներկայացրած առանց բացառության բոլոր «ապացույցները» եղել են շինծու, մտացածին, եւ այս հանգամանքը բացահայտվել է դատաքննության ընթացքում: Եւ չնայած ՀՀ Սահմանադրության հոդված 21-ը սահմանում է, որ «մեղադրյալը պարտավոր չէ ապացուցել իր անմեղությունը: Չփարատված կասկածները մեկնաբանվում են հօգուտ մեղադրյալի», իմ պաշտպանները եւ ես դատարանին ենք ներկայացրել իմ անմեղությունն ապացուցող բազմաթիվ ապացույցներ, որոնք, փաստորեն, արհամարհվել են դատարանի կողմից:
- դատարանը հաշվի չի առել ՀՀ Քրեական դատավարության օրենսգրքով ամրագրված նախադեպային իրավունքը. Մարտի 1-ի դեպքերի առնչությամբ հարուցված քրեական գործի շրջանակներում 225-րդ հոդվածի առաջին մասով խամաճիկային դատարանի կողմից մեղավոր ճանաչված բոլոր քաղաքական հալածյալները դատապարտվել են առավելագույնը 5 տարվա ազատազրկման:
- Մնացական Մարտիրոսյանը զլացել է նույնիսկ դատավճռով արձանագրել ինձ համար նշանակված պատժաչափի կիսով չափ կրճատումը, որը սահմանված է ավազակապետական ԱԺ-ի կողմից ընդունված տխրահռչակ համաներմամբ, որն իրավական պարտադիր ուժ ունի դատարանի համար, եւ որի կատարումը տվյալ դեպքում դրված է հենց դատարանի վրա:
Ելնելով վերը նշվածից, հայտարարում եմ`
1. Իմ նկատմամբ ծայր առած հետապնդումը պատվիրված է ՀՀ-ում իշխանությունը բռնազավթած ավազակախմբի եւ անձամբ նախագահի պաշտոնը յուրացրած Սերժ Սարգսյանի կողմից եւ զուրկ է որեւէ իրավական հիմնավորումից:
2. Որեւէ սպառնալիքի ներքո չեմ ընկրկի հանցավոր իշխանության, բեսպրեդելի եւ լկտիության առաջ. հանուն արդարության, օրինականության, ժողովրդի իշխանության հաստատման, խոսքի ազատության, մարդու իրավունքների` պայքարելու եմ մինչեւ վերջ, անկախ նրանից` բանտում կլինեմ, թե ազատության մեջ:
Հայաստանի Հանրապետության ազատասեր քաղաքացիներին կոչ եմ անում հետեւողականորեն շարունակել պայքարը` Հայաստանի Հանրապետությունը բռնազավթած ապօրինի քրեաօլիգարխիկ իշխանությունների հեռացման եւ Հայաստանում օրինական իշխանության հաստատման համար:
Մեր Շարժումը անկասելի է, մեր հաղթանակը անխուսափելի է. պայքար, պայքար մինչեւ վերջ:
ՆԻԿՈԼ ՓԱՇԻՆՅԱՆ
Քաղբանտարկյալ
«Երեւան-Կենտրոն» ՔԿՀ-ից
19.01.2010Wednesday, January 20, 2010
ՆԻԿՈԼ ՓԱՇԻՆՅԱՆԻ ՀԱՅՏԱՐԱՐՈՒԹՅՈՒՆԸ
Երեւանի Կենտրոն եւ Նորք-Մարաշ համայնքների առաջին ատյանի դատարանի դատավոր Մնացական Մարտիրոսյանը 2010 թվականի հունվարի 19-ին իմ դեմ հարուցված քրեական գործով մի այնպիսի դատավճիռ կայացրեց, որն արտառոց է նույնիսկ Հայաստանի Հանրապետության կոռումպացված եւ խամաճիկային դատական համակարգի համար:
Մասնավորապես`
- մեղադրող կողմը դատարանին միջնորդել էր ՀՀ Քրեական օրենսգրքի 316-րդ հոդվածի առաջին մասով («Իշխանության ներկայացուցչի կամ նրա մերձավոր ազգականի նկատմամբ կյանքի կամ առողջության համար ոչ վտանգավոր բռնություն գործադրելը կամ դա գործադրելու սպառնալիքը») ինձ դատապարտել 2.5 տարվա ազատազրկման: Դատավոր Մնացական Մարտիրոսյանը այս հոդվածով ինձ արդարացրեց` հռչակելով իմ անմեղությունը:
- մեղադրող կողմը դատարանին միջնորդել էր ՀՀ Քրեական օրենսգրքի 225-րդ հոդվածի առաջին մասով («Զանգվածային անկարգություններ կազմակերպելը») ինձ դատապարտել 6 տարվա ազատազրկման: Դատավոր Մնացական Մարտիրոսյանը այս հոդվածով ինձ դատապարտեց 7 տարվա ազատազրկման: Այսինքն, 225-րդ հոդվածով ինձ մեղավոր ճանաչելով, Մնացական Մարտիրոսյանը ավելի խիստ պատիժ նշանակեց, քան նույնիսկ միջնորդել էր մեղադրող Կորյուն Փիլոյանը, մի գործելակերպ, որ հայաստանյան դատաիրավական պրակտիկայում հազվադեպ է:
Մնացական Մարտիրոսյանի կայացրած դատավճիռը հերթական անգամ ապացուցում է իմ դեմ հարուցված քրեական հետապնդման քաղաքական բնույթը: Խամաճիկային դատարանը, հանցագործ դատախազությունը, ապօրինի իշխանությունները, ի սկզբանե որոշելով ինձ բանտում պահելու մասին, չեն կարողացել համաձայնության գալ դա իրականացնելու մեթոդաբանության հարցում: 316-րդ հոդվածով դատարանն ինձ արդարացրել է միմիայն արդարադատության իմիտացիա ստեղծելու նկատառումով:
Մնացական Մարտիրոսյանի կայացրած դատավճռի անբարո եւ ապօրինի բնույթը հիմնավորվում է նաեւ հետեւյալ զուտ իրավական հանգամանքներով, որոնք հիշատակում եմ ընդամենը արձանագրելու համար.
- դատարանում չի հետազոտվել որեւէ փաստ, որն ապացուցեր 225-րդ հոդվածի առաջին մասով իմ մեղավորությունը: Մեղադրող կողմի ներկայացրած առանց բացառության բոլոր «ապացույցները» եղել են շինծու, մտացածին, եւ այս հանգամանքը բացահայտվել է դատաքննության ընթացքում: Եւ չնայած ՀՀ Սահմանադրության հոդված 21-ը սահմանում է, որ «մեղադրյալը պարտավոր չէ ապացուցել իր անմեղությունը: Չփարատված կասկածները մեկնաբանվում են հօգուտ մեղադրյալի», իմ պաշտպանները եւ ես դատարանին ենք ներկայացրել իմ անմեղությունն ապացուցող բազմաթիվ ապացույցներ, որոնք, փաստորեն, արհամարհվել են դատարանի կողմից:
- դատարանը հաշվի չի առել ՀՀ Քրեական դատավարության օրենսգրքով ամրագրված նախադեպային իրավունքը. Մարտի 1-ի դեպքերի առնչությամբ հարուցված քրեական գործի շրջանակներում 225-րդ հոդվածի առաջին մասով խամաճիկային դատարանի կողմից մեղավոր ճանաչված բոլոր քաղաքական հալածյալները դատապարտվել են առավելագույնը 5 տարվա ազատազրկման:
- Մնացական Մարտիրոսյանը զլացել է նույնիսկ դատավճռով արձանագրել ինձ համար նշանակված պատժաչափի կիսով չափ կրճատումը, որը սահմանված է ավազակապետական ԱԺ-ի կողմից ընդունված տխրահռչակ համաներմամբ, որն իրավական պարտադիր ուժ ունի դատարանի համար, եւ որի կատարումը տվյալ դեպքում դրված է հենց դատարանի վրա:
Ելնելով վերը նշվածից, հայտարարում եմ`
1. Իմ նկատմամբ ծայր առած հետապնդումը պատվիրված է ՀՀ-ում իշխանությունը բռնազավթած ավազակախմբի եւ անձամբ նախագահի պաշտոնը յուրացրած Սերժ Սարգսյանի կողմից եւ զուրկ է որեւէ իրավական հիմնավորումից:
2. Որեւէ սպառնալիքի ներքո չեմ ընկրկի հանցավոր իշխանության, բեսպրեդելի եւ լկտիության առաջ. հանուն արդարության, օրինականության, ժողովրդի իշխանության հաստատման, խոսքի ազատության, մարդու իրավունքների` պայքարելու եմ մինչեւ վերջ, անկախ նրանից` բանտում կլինեմ, թե ազատության մեջ:
Հայաստանի Հանրապետության ազատասեր քաղաքացիներին կոչ եմ անում հետեւողականորեն շարունակել պայքարը` Հայաստանի Հանրապետությունը բռնազավթած ապօրինի քրեաօլիգարխիկ իշխանությունների հեռացման եւ Հայաստանում օրինական իշխանության հաստատման համար:
Մեր Շարժումը անկասելի է, մեր հաղթանակը անխուսափելի է. պայքար, պայքար մինչեւ վերջ:
ՆԻԿՈԼ ՓԱՇԻՆՅԱՆ
Քաղբանտարկյալ
«Երեւան-Կենտրոն» ՔԿՀ-ից
19.01.2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Tehran Time
Yerevan Time
No comments:
Post a Comment