
Հրապարակումից ժամեր չանցած անգլիական պարբերականի հրապարակման քննադատությանն են անցել Թուրքիայի վարչապետ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանը, արտգործնախարար Ահմեդ Դավութօղլուն, պետնախարար Էգեմեն Բաղըշը եւ ավելի այլոք։ Նախըտրական հանրահավաքի համար Քոնիայում գտնվող Թուրքիայի վարչապետը խիստ քննադատության է ենթարկել անգլիական պարբերականին։ «Այդ ինչ անմտածված քայլ է՝ խորհուրդ տալ, թե ում պետք է ձայները տալ։ The Economist-ը ուղիղ կերպով ասում է՝ գնացեք ձեր ձայները տվեք ընդդիմադիր «Ժողովրդա-հանրապետական» (CHP) կուսակցությանը: Եթե մեզ համար էլ խորհուրդ տան, կրկին դեմ կլինենք։ Այդ թերթի աջակցությունը CHP-ին՝ ցույց է տալիս թե այն ինչպիսի նախագիծ է։ Նրանք (The Economist-ը) ոչ միայն Թուրքիայի համար են ֆրանսիացի, այլ նաեւ CHP-ի։ (թուրքերը տեղեկություններ չունեցող եւ իրավիճակին չտիրապետող անձանց հեգնաբար անվանում են ֆրանսիացի-խմբ.)։ Եթե CHP-ին ճանաչեին, կհասկանային, որ CHP-ն եւ ժողովրդավարությունը իրար հետ կապ ունեն, թե չունեն։ Էյ, The Economist, դու Թուրքիայի համար շատ ֆրանսիացի ես»,-ասել է Էրդողանը։
Թուրքիայում այս հրապարակման հետ կապված բոլորի ուշադրությունն անմիջապես սեւեռվեց The Economist-ի՝ Թուրքիայի թղթակից Ամբերին Զամանի կողմ։ Սակայն նա կտրուկ հերքեց իր կապը հիշյալ հրապարակման հետ։ «Նրանք Թուրքիային մոտիկից հետեւում են։ Այդ հրապարակման նախաձեռնությունը The Economist-ի գլխավոր խմբագրի եւ Եվրոպայում անգլիական պարբերականի պատասխանատուի նախաձեռնությունն է».-ասել է Ամբերին Զամանը։
Աղմուկ հանած հրապարակման շուրջ Haberturk-ի հետ զրույցում The Economist-ի Եվրոպայի պատասխանատու խմբագիր Ջոն Փիթը նշել է, թե իրենք առաջին անգամ չէ, որ խորհուրդ են տալիս, թե ում կամ որ կուսակցությանը տալ ձայները։ «Եթե Էրդողանն ընտրություններին մեծամասնությամբ հաղթանակ տանի, միասնական նոր Սահմանադրություն կպատրաստի եւ կանցկացնի եւ երկիրը կտանի նախագահական կառավարման, որը Թուրքիային հարմար չէ։ Բացի այդ, Քեմալ Քըլըչդարօղլուն խառնված չէ անօրինականություններին եւ CHP-ին ճիշտ ճանապարհով է տանում։ Մենք այդ ամենն անում ենք Թուրքիայի համար, Թուրքիայի՝ Եվրամիության անդամակցության համար»,- ասել է Ջոն Փիթը։
Հիշեցնենք, որ The Economist ամսագիրն իր հոդվածում, որը նվիրված է Թուրքիայում խորհրդարանական ընտրություններին եւ այդ երկրի ապագային, փաստացի կոչ է անում թուրք ընտրողին քվեարկել ընդդիմադիր կուսակցության օգտին:
Հոդվածում խոսվում է իշխող «Արդարություն եւ զարգացում» կուսակցության ձեռքբերումների մասին` վարչապետ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանի իշխանության տարիներին, միաժամանակ շատ դաժան կերպով քննադատության է ենթարկում Էրդողանի քաղաքականությունը:
«Էրդողանը կարողացավ զրոյի հավասարեցնել դատական համակարգի, բանակի ու մամուլի վերահսկողության մեխանիզմները: Միաժամանակ, ոչ մի վերահսկողություն չկա «Արդարություն եւ զարգացում» կուսակցության նկատմամբ, որը վնասում է թուրքական ժողովրդավարությանը: Հավանականություն կա, որ Էրդողանի կուսակցությունը կհաղթի նաեւ այս ընտրություններում: Այդ դեպքում Թուրքիային սպասում է կառավարման ավտոկրատական մոդելը, որը նման կլինի չինականին: Արդյունքում իշխանությունների ամբողջական վերահսկողության տակ կհայտնվի ողջ հասարակությունը»,- նշվում է հոդվածում։
Թուրքիայում այս հրապարակման հետ կապված բոլորի ուշադրությունն անմիջապես սեւեռվեց The Economist-ի՝ Թուրքիայի թղթակից Ամբերին Զամանի կողմ։ Սակայն նա կտրուկ հերքեց իր կապը հիշյալ հրապարակման հետ։ «Նրանք Թուրքիային մոտիկից հետեւում են։ Այդ հրապարակման նախաձեռնությունը The Economist-ի գլխավոր խմբագրի եւ Եվրոպայում անգլիական պարբերականի պատասխանատուի նախաձեռնությունն է».-ասել է Ամբերին Զամանը։
Աղմուկ հանած հրապարակման շուրջ Haberturk-ի հետ զրույցում The Economist-ի Եվրոպայի պատասխանատու խմբագիր Ջոն Փիթը նշել է, թե իրենք առաջին անգամ չէ, որ խորհուրդ են տալիս, թե ում կամ որ կուսակցությանը տալ ձայները։ «Եթե Էրդողանն ընտրություններին մեծամասնությամբ հաղթանակ տանի, միասնական նոր Սահմանադրություն կպատրաստի եւ կանցկացնի եւ երկիրը կտանի նախագահական կառավարման, որը Թուրքիային հարմար չէ։ Բացի այդ, Քեմալ Քըլըչդարօղլուն խառնված չէ անօրինականություններին եւ CHP-ին ճիշտ ճանապարհով է տանում։ Մենք այդ ամենն անում ենք Թուրքիայի համար, Թուրքիայի՝ Եվրամիության անդամակցության համար»,- ասել է Ջոն Փիթը։
Հիշեցնենք, որ The Economist ամսագիրն իր հոդվածում, որը նվիրված է Թուրքիայում խորհրդարանական ընտրություններին եւ այդ երկրի ապագային, փաստացի կոչ է անում թուրք ընտրողին քվեարկել ընդդիմադիր կուսակցության օգտին:
Հոդվածում խոսվում է իշխող «Արդարություն եւ զարգացում» կուսակցության ձեռքբերումների մասին` վարչապետ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանի իշխանության տարիներին, միաժամանակ շատ դաժան կերպով քննադատության է ենթարկում Էրդողանի քաղաքականությունը:
«Էրդողանը կարողացավ զրոյի հավասարեցնել դատական համակարգի, բանակի ու մամուլի վերահսկողության մեխանիզմները: Միաժամանակ, ոչ մի վերահսկողություն չկա «Արդարություն եւ զարգացում» կուսակցության նկատմամբ, որը վնասում է թուրքական ժողովրդավարությանը: Հավանականություն կա, որ Էրդողանի կուսակցությունը կհաղթի նաեւ այս ընտրություններում: Այդ դեպքում Թուրքիային սպասում է կառավարման ավտոկրատական մոդելը, որը նման կլինի չինականին: Արդյունքում իշխանությունների ամբողջական վերահսկողության տակ կհայտնվի ողջ հասարակությունը»,- նշվում է հոդվածում։
No comments:
Post a Comment