«ԼՐԱԳԻՐ», 22.05.08: Այսօր բոլորիս համար ակնհայտ է, որ Հայաստանում առկա հետընտրական լարվածությունը ոչ միայն թուլանալու միտում չունի, այլ միայն խորանում եւ ահագնանում է: Հասարակության եւ տիրող ռեժիմի միջեւ առաջացել է անդունդ, որի հիմնական պատասխանատուներից են կոալիցիայի անդամ կուսակցությունները: Արդեն ամեն ինչ ,պարզե է ՀՀԿ-ի, ԲՀԿ-ի եւ Օրինաց երկրի պարագաներում, եւ վախենանք նույն ճակատագիրն է սպասում նաեւ Դաշնակցությանը: Մենք դիմում ենք ձեզ, քանզի մտահոգված ենք նման հեռանկարով: Կարծում ենք, որ, ի տարբերություն մյուս կուսակցություների, դուք ձեր երկարամյա գործունեության ընթացքում ձեռք եք բերել բավական փորձ եւ հեռատեսություն տիրող իրավիճակը իրատեսորեն գնահատելու համար եւ բավականաչափ լայնախոհ եք կիսելու համար Ձեր մտահոգություններն ավագ ընկերների հետ:
Նախընտրական շրջանում ՀՅԴ-ն որդեգրեց իշխանությունների անզիջում ընդդիմախոսի դերը, ինչը որոշակի ընդունելություն գտավ ընտրողների կողմից: Սակայն հիշենք, որ նախագահական ընտրությունների ամոթալի պատկերը չխանգարեց Դաշնակցությանը սկզբում ԿԸՀ-ի իր ներկայացուցչի ստորագրությամբ (թեկուզ եւ հատուկ կարծիքով ուղեկցված) վավերացնել ընտրությունների արդյունքները, իսկ հետո, հակառակ իր իսկ ներկայացուցիչների արձանագրած հարյուրավոր ընտրախախտումների, ընդունել նաեւ սեփական պարտությունը վերջնականապես լեգիտիմացնելով ընտրական խայտառակությունը:
Ձեր հիշողության մեջ պետք է որ թարմ լինեն ձեր ավագ ընկեր Հրանտ Մարգարյանի խոսքերը, թե Դաշնակցությունը թույլ չի տա, որ Հայաստանում գեթ մեկ կաթիլ արյուն թափվի, եւ եթե հարկ լինի, ձեր կուսակցությունը` որպես կենդանի պատնեշ, կկանգնի հակամարտող կողմերի միջեւ: Սակայն Հայաստանի հասարակությունը մարտիմեկյան չարաբաստիկ գիշերը ձեզ Մյասնիկյանի հրապարակում չհանդիպեց: Եվ թափվեց ձեր եղբայրների եւ քույրերի արյունը:
Հարցրեք ձեր ավագ ընկերներին, թե ինչպե՞ս եղավ, որ իրեն ժողովրդի պաշտպան հռչակած կուսակցությունը մարտի 1-ին միահամուռ հաստատեց արտակարգ դրության հայտարարումը, մարտի 4-ին կողմ քվեարկեց 4 պատգամավորներին անձեռնմխելիությունից զրկելու օգտին` փաստացիորեն նրանց դարձնելով քաղբանտարկյալներ, որոշ ժամանակ անց ՀՅԴ ԱԺ խմբակցության անդամները նախաձեռնեցին ինչ-որ միջնորդություն` այս անգամ արդեն ուղղված մի քանի քաղբանտարկյալի խափանման միջոցը փոխելուն, ամսի 17-ին նույն միակամությամբ քվեարկեց «Ժողովներ, հանրահավաքներ, երթեր, ցույցեր անցկացնելու մասին» օրենքում հակասահմանադրական փոփոխություններ կատարելու օգտին, իսկ մայիսի 19-ին Վահան Հովհաննիսյանը հայտարարեց, որ «մարտի 17-ին իրենք հետքայլ են կատարել` երկրի ժողովրդավարական արժեքների պահպանման իմաստովե: Նախքան քվեարկությունն այդ հետքայլը ակնհայտ չէ՞ր: Միթե չեք տեսնում այս «կես-իշխանություն, կես-ընդդիմություն» վարքագծի ողջ անհեռանկարությունը:
Դուք կարող եք հույս դնել հասարակական մոռացկոտության վրա մտածելով, որ «սա էլ կանցնի»: Սակայն մեր պարտքն ենք համարում զգոնության կոչ անել ձեզ: Դատեցեք ինքներդ 2007թ.-ի խորհրդարանական ընտրություններին ՀՅԴ-ն ստացավ շուրջ 180 հազար ձայն, մեկ տարի էլ չանցած ձեր ավագ ընկերը ստացավ 100 հազարից քիչ ավելի քվե: Ձեզ չի մտահոգել այդ հսկա տարբերությունը: Բացատրությունները շատ չեն, բայց յուրաքանչյուրն ակնկալում է որոշակի հակազդեցություն: Սակայն դուք լռում եք: Դուք հարմար եք գտնում չարձանագրել, որ ՀՅԴ հայաստանյան ղեկավարությունը կուսակցությանը հասցրեց այնպիսի անկման, որպիսին չէր հաջողվել անգամ սովետական ՊԱԿ-ին: Դուք չեք նկատում, որ ձեր ավագ ընկերների թեթեւ ձեռքով դուք ստանձնում եք թափված արյան պատասխանատվությունը կիսելով այն մարտիմեկյան մարդասպանների հետ:
Մենք դիմում ենք ձեզ? որպես գիտակից եւ գաղափարապաշտ երիտասարդների, որոնց համար, ի տարբերություն մենուահարությունյանների եւ էդուարդշարմազանովների, հայրենիքն առավել գերակա արժեք է, քան կուսակցական որոշումները: Մենք խնդրում ենք ձեզնից դրսեւորել քաղաքական կամք եւ բացատրություն պահանջել ձեր ավագ ընկերներից ձեզ նման աննախանձելի քաղաքական ժառանգություն թողնելու համար: Մենք հուսով ենք, որ ապագայում դուք չեք ցանկանա ղեկավարել մի կուսակցություն, որի բազմամյա դրոշը թաթախված լինի կեղծիքներով, դավաճանությամբ եւ սեփական ժողովրդի արյամբ: Ձեր ավագ ընկերներն արդեն հայտնվել են հասարակական պարսավանքի մամլիչի տակ: Կոչ ենք անում ձեզ խուսափել այդ ճակատագրից եւ պահպանել Դաշնակցությունը Հայաստանի ապագայի համար:
Հուսով «Վեր կաց» քաղաքացիական հոսանք
verkats@yahoo.com
Նախընտրական շրջանում ՀՅԴ-ն որդեգրեց իշխանությունների անզիջում ընդդիմախոսի դերը, ինչը որոշակի ընդունելություն գտավ ընտրողների կողմից: Սակայն հիշենք, որ նախագահական ընտրությունների ամոթալի պատկերը չխանգարեց Դաշնակցությանը սկզբում ԿԸՀ-ի իր ներկայացուցչի ստորագրությամբ (թեկուզ եւ հատուկ կարծիքով ուղեկցված) վավերացնել ընտրությունների արդյունքները, իսկ հետո, հակառակ իր իսկ ներկայացուցիչների արձանագրած հարյուրավոր ընտրախախտումների, ընդունել նաեւ սեփական պարտությունը վերջնականապես լեգիտիմացնելով ընտրական խայտառակությունը:
Ձեր հիշողության մեջ պետք է որ թարմ լինեն ձեր ավագ ընկեր Հրանտ Մարգարյանի խոսքերը, թե Դաշնակցությունը թույլ չի տա, որ Հայաստանում գեթ մեկ կաթիլ արյուն թափվի, եւ եթե հարկ լինի, ձեր կուսակցությունը` որպես կենդանի պատնեշ, կկանգնի հակամարտող կողմերի միջեւ: Սակայն Հայաստանի հասարակությունը մարտիմեկյան չարաբաստիկ գիշերը ձեզ Մյասնիկյանի հրապարակում չհանդիպեց: Եվ թափվեց ձեր եղբայրների եւ քույրերի արյունը:
Հարցրեք ձեր ավագ ընկերներին, թե ինչպե՞ս եղավ, որ իրեն ժողովրդի պաշտպան հռչակած կուսակցությունը մարտի 1-ին միահամուռ հաստատեց արտակարգ դրության հայտարարումը, մարտի 4-ին կողմ քվեարկեց 4 պատգամավորներին անձեռնմխելիությունից զրկելու օգտին` փաստացիորեն նրանց դարձնելով քաղբանտարկյալներ, որոշ ժամանակ անց ՀՅԴ ԱԺ խմբակցության անդամները նախաձեռնեցին ինչ-որ միջնորդություն` այս անգամ արդեն ուղղված մի քանի քաղբանտարկյալի խափանման միջոցը փոխելուն, ամսի 17-ին նույն միակամությամբ քվեարկեց «Ժողովներ, հանրահավաքներ, երթեր, ցույցեր անցկացնելու մասին» օրենքում հակասահմանադրական փոփոխություններ կատարելու օգտին, իսկ մայիսի 19-ին Վահան Հովհաննիսյանը հայտարարեց, որ «մարտի 17-ին իրենք հետքայլ են կատարել` երկրի ժողովրդավարական արժեքների պահպանման իմաստովե: Նախքան քվեարկությունն այդ հետքայլը ակնհայտ չէ՞ր: Միթե չեք տեսնում այս «կես-իշխանություն, կես-ընդդիմություն» վարքագծի ողջ անհեռանկարությունը:
Դուք կարող եք հույս դնել հասարակական մոռացկոտության վրա մտածելով, որ «սա էլ կանցնի»: Սակայն մեր պարտքն ենք համարում զգոնության կոչ անել ձեզ: Դատեցեք ինքներդ 2007թ.-ի խորհրդարանական ընտրություններին ՀՅԴ-ն ստացավ շուրջ 180 հազար ձայն, մեկ տարի էլ չանցած ձեր ավագ ընկերը ստացավ 100 հազարից քիչ ավելի քվե: Ձեզ չի մտահոգել այդ հսկա տարբերությունը: Բացատրությունները շատ չեն, բայց յուրաքանչյուրն ակնկալում է որոշակի հակազդեցություն: Սակայն դուք լռում եք: Դուք հարմար եք գտնում չարձանագրել, որ ՀՅԴ հայաստանյան ղեկավարությունը կուսակցությանը հասցրեց այնպիսի անկման, որպիսին չէր հաջողվել անգամ սովետական ՊԱԿ-ին: Դուք չեք նկատում, որ ձեր ավագ ընկերների թեթեւ ձեռքով դուք ստանձնում եք թափված արյան պատասխանատվությունը կիսելով այն մարտիմեկյան մարդասպանների հետ:
Մենք դիմում ենք ձեզ? որպես գիտակից եւ գաղափարապաշտ երիտասարդների, որոնց համար, ի տարբերություն մենուահարությունյանների եւ էդուարդշարմազանովների, հայրենիքն առավել գերակա արժեք է, քան կուսակցական որոշումները: Մենք խնդրում ենք ձեզնից դրսեւորել քաղաքական կամք եւ բացատրություն պահանջել ձեր ավագ ընկերներից ձեզ նման աննախանձելի քաղաքական ժառանգություն թողնելու համար: Մենք հուսով ենք, որ ապագայում դուք չեք ցանկանա ղեկավարել մի կուսակցություն, որի բազմամյա դրոշը թաթախված լինի կեղծիքներով, դավաճանությամբ եւ սեփական ժողովրդի արյամբ: Ձեր ավագ ընկերներն արդեն հայտնվել են հասարակական պարսավանքի մամլիչի տակ: Կոչ ենք անում ձեզ խուսափել այդ ճակատագրից եւ պահպանել Դաշնակցությունը Հայաստանի ապագայի համար:
Հուսով «Վեր կաց» քաղաքացիական հոսանք
verkats@yahoo.com
No comments:
Post a Comment