«Լրագիր» 28-4-2010- Հայաստանի Հանրապետության նախագահը վերջերս հաստատեց իր նվիրաբերությունը Թուրքիայի հետ սահմանի բացման գործընթացին, սրանով իսկ վերահաստատելով խաղաղության և տարածքային առաջընթացի նպատակը` հիմնված մարդկային փոխադարձ հարգանքի կայուն հողի վրա:
Այս նպատակին հասնելու համար Հայսատանի Հանրապետությունը համաձայնվեց շատերի կողմից անընդունելի համարվող արտասովոր դժվար զիջումների. հայ-թուրքական սահմանի ընդունմանը, որի հաստատումը առաջացել է մարդկության հանդեպ ոճրագործության արդյունքում, համաձայնությանը հաստատելու միջկառավարական պատմաբանների ենթահանձնաժողով` ուսումնասիրելու հայերի ցեղասպանությունը Թուրքիայում, սահմանը բացելու համար բանակցություններին, որը միանշանակորեն փակվել է Թուրքիայի կողմից` Հայաստանին դնելով շրջափակման մեջ:
Ի պատասխան տարածաշրջանի ապագայի դրական հեռանկարի ստեղծման այս ցանկությանը, Թուրքիան նախապայման ներկայացրեց իր խորհրդարանի կողմից արձանագրությունների ընդունման համար` պահանջելով Ղարաբաղյան խնդրի լուծումը ընդունումից առաջ, մինչդեռ Ղարաբաղյան խնդիրը ոչ մի առնչություն չունի Թուրքիա - Հայաստան փոխադարձ հարաբերությունների հետ:
Հայտնվելով նման փակուղում` նախագահ Սերժ Սարգսյանը դիմեց Հայաստանում գործընթացի սառեցման ընդունմանը այնքան ժամանակ մինչև Թուրքիան ցուցաբերի համապատասխան վարք:
Ֆրանսիայի հայ համայնքը, որը քաղաքական ճնշումները նվազեցնելու և խաղաղությանը հասնելու նվիրվածությունը կիսելով հանդերձ ցուցաբերել է իր անհամաձայնությունը կապված արձանագրությունների անորոշության հետ, ողջունում է Հայաստանի Հանրապետության ղեկավարների դիրքորոշումը:
Անդրադառնալով Թուրքիայում հայերի ցեղասպանությանը Առաջին Համաշխարհային պատերազմի ընթացքում` ներքոստորագրյալները սահմանում են իրենց ընդդիմությունը կառավարությունների կողմից հաստատված պատմաբանների հանձնաժողովի ստեղծմանը: Հայերի հանդեպ կատարված ջարդերի բնաջնջման բնույթը այն ժամանակ ամբողջապես հաստատվել է շատ պատմաբանների կողմից` ներառյալ թուրք պատմաբանների: Ավելին, հայկական ցեղասպանությունն ընդունվել է երկրների ու խորհրդարանների կողմից, որոնց թիվն աճում է: Չհեռանալով 1915-1918 թթ. ոճրագործության հետ կապված պետական ստից` Թուրքիան ձախողում է ցուցաբերել անկեղծություն Հայաստանի հետ իր հարաբերություններում: Ընդհակառակը, դրսևորելով նման ուժեղ նացիոնալիզմ Թուրքիան կանգնում է մեկուսացման առջև:
Ինչպես բոլոր հետևող ցեղասպանությունները, հրեաներինը` Եվրոպայում, թութսիսներինը` Ռվանդայում, հայերի ցեղասպանությունը Թուրքիայում համայն մարդկության առջև հարց է դնում մարդկային բնույթի և աստվածայնության զգացումի մասին: Որպես այսպիսին, ցեղասպանությունները հեռու են ժամանակի սահմանից և քաղաքականությունից:
Թուրքերի կողմից հայերի ցեղասպանության ժխտումը պետք է վերացվի Իսրայելի, Գերմանիայի և Միացյալ Նահանգների կողմից պաշտոնական ճանաչմամբ: Հայերի ցեղասպանությունը Երկրորդ Համաշխարհային պատերազմի հոլոքոստի նախորդողն էր, նույն կերպ Թուրքիայի ժխտումը Իրանի նախագահ Ահմադինեջադի կողմից հոլոքոստի ժխտման նախորդողն է: Մենք ակնկալում ենք, որ Ֆրանսիայում հրեական համայնքը կսատարի Ֆրանսիայի հայ համայնքին իրենց պայքարում և ճնշում կգործադրի Իսրայելի վրա թողնելու ժխտման քաղաքականությանը հետևող երկրների տխրահռչակ շրջանը: Սա անպատվաբեր է Իսրայելի համար, որին պետք է վերջ դրվի:
Երկրորդ Համաշխարհային պատերազմի վերջին Գերմանիայի ցուցաբերած քաղաքական քաջությունը պահանջում է նման քաջություն ցուցաբերել նաև այս դեպքում: Վերջապես, Միացյալ Նահանգները ունենալով հսկա ազդեցություն Թուրքիայի և ողջ աշխարհի վրա` չի կարող շարունակել մարդկության հանդեպ ոճիրի շահագործումը քաղաքականության կողմից թելադրված ցինիկ ձևով:
Ավելին, Թուրքիան պետք է միանա աշխարհի ժողովրդավար երկրներին` պատասխանատվություն վերցնելով իր անցյալի հանդեպ բաց և պատվական կեցվածքով: Անկարայի կողմից ոճրագործության ընդունումն անխուսափ է, արդյունքը ստորացումը չի լինելու, այլ ընդհակառակը:
Անդրադառնալով Թուրքիայի կողմից Հայաստանի շրջափակմանը կապված Ղարաբաղյան խնդրի հետ, որը ոչ մի կերպ չի վերաբերվում Թուրքիային, պետք է նշվի, որ միջազգային հանրությունը արդեն քսան տարի դժգոհություն չի ցուցաբերում այս հարցի շուրջ, երբ Հայսաստանի Հանրապետությունը ագրեսիայի ոչ մի արարք չի գործարկել Թուրքիայի հանդեպ: Չմոռանանք որ շրջափակումը հակառակում է միջազգային օրենքին և պատերազմական գործողություն է, մինչդեռ միայն ՄԱԿ-ի Անվտանգության Խորհրդին է արտոնված թույլատրելու մի ինքնիշխան երկրի շրջափակումը:
Ահա այս պատճառով, մենք` ներքոստորագրյալներս, դիմում ենք ֆրանսիական իշխանություններին և քաղաքական կուսակցություններին բացառապես դատապարտելու շրջափակումը, որը հակառակվում է Հայաստանի և Թուրքիայի միջև խաղաղության և արժանահավատ երկխոսության նպատակներին: Մենք դիմել ենք Ֆրանսիայի նախագահ Նիկոլա Սարկոզիին և վարչապետ Ֆրանսուա Ֆիլլոնին միանալու ՄԱԿ-ի Անվտանգության Խորհրդում շրջափակման դատապարտմանը:
Ֆրանսիայի սենատի նախագահը պետք է ընդունի օրենսգիծ Ֆրանսիայի տարածքում հայերի ցեղասպանության ժխտումը հանցագործություն որակելու համար: Այս օրենսգիծը սկիզբ է առնում 2001թ. Ֆրանսիայի ազգային ժողովի կողմից հայերի ցեղասպանության ընդունումից և ցեղասպանության ժխտման առջև բոլոր քաղաքացիների հավասարության հանրապետական սկզբունքից:
Ներքոստորագրյալները պնդում են, որ ոչ խաղաղությունը, ոչ տարածքային զարգացումը չեն կարող առաջանալ առանց հետևելու ճշմարտությանն ու արդարությանը, առանց քաղաքական քաջության ցուցաբերմանը Թուրքիայի և արևմտյան առաջնորդների կողմից: Հայաստանի Հանրապետությանը և հայ Սփյուռքին հարկավոր է սատարել իրենց օրինական իրավունքների և խաղաղության հետապնդման մեջ:
Փարիզ, ապրիլ 23, 2010Wednesday, April 28, 2010
ՀԱՅԱՍՏԱՆԸ ԲԱՑԵՑ, ԹՈՒՐՔԻԱՆ ՓԱԿԵՑ
«Լրագիր» 28-4-2010- Հայաստանի Հանրապետության նախագահը վերջերս հաստատեց իր նվիրաբերությունը Թուրքիայի հետ սահմանի բացման գործընթացին, սրանով իսկ վերահաստատելով խաղաղության և տարածքային առաջընթացի նպատակը` հիմնված մարդկային փոխադարձ հարգանքի կայուն հողի վրա:
Այս նպատակին հասնելու համար Հայսատանի Հանրապետությունը համաձայնվեց շատերի կողմից անընդունելի համարվող արտասովոր դժվար զիջումների. հայ-թուրքական սահմանի ընդունմանը, որի հաստատումը առաջացել է մարդկության հանդեպ ոճրագործության արդյունքում, համաձայնությանը հաստատելու միջկառավարական պատմաբանների ենթահանձնաժողով` ուսումնասիրելու հայերի ցեղասպանությունը Թուրքիայում, սահմանը բացելու համար բանակցություններին, որը միանշանակորեն փակվել է Թուրքիայի կողմից` Հայաստանին դնելով շրջափակման մեջ:
Ի պատասխան տարածաշրջանի ապագայի դրական հեռանկարի ստեղծման այս ցանկությանը, Թուրքիան նախապայման ներկայացրեց իր խորհրդարանի կողմից արձանագրությունների ընդունման համար` պահանջելով Ղարաբաղյան խնդրի լուծումը ընդունումից առաջ, մինչդեռ Ղարաբաղյան խնդիրը ոչ մի առնչություն չունի Թուրքիա - Հայաստան փոխադարձ հարաբերությունների հետ:
Հայտնվելով նման փակուղում` նախագահ Սերժ Սարգսյանը դիմեց Հայաստանում գործընթացի սառեցման ընդունմանը այնքան ժամանակ մինչև Թուրքիան ցուցաբերի համապատասխան վարք:
Ֆրանսիայի հայ համայնքը, որը քաղաքական ճնշումները նվազեցնելու և խաղաղությանը հասնելու նվիրվածությունը կիսելով հանդերձ ցուցաբերել է իր անհամաձայնությունը կապված արձանագրությունների անորոշության հետ, ողջունում է Հայաստանի Հանրապետության ղեկավարների դիրքորոշումը:
Անդրադառնալով Թուրքիայում հայերի ցեղասպանությանը Առաջին Համաշխարհային պատերազմի ընթացքում` ներքոստորագրյալները սահմանում են իրենց ընդդիմությունը կառավարությունների կողմից հաստատված պատմաբանների հանձնաժողովի ստեղծմանը: Հայերի հանդեպ կատարված ջարդերի բնաջնջման բնույթը այն ժամանակ ամբողջապես հաստատվել է շատ պատմաբանների կողմից` ներառյալ թուրք պատմաբանների: Ավելին, հայկական ցեղասպանությունն ընդունվել է երկրների ու խորհրդարանների կողմից, որոնց թիվն աճում է: Չհեռանալով 1915-1918 թթ. ոճրագործության հետ կապված պետական ստից` Թուրքիան ձախողում է ցուցաբերել անկեղծություն Հայաստանի հետ իր հարաբերություններում: Ընդհակառակը, դրսևորելով նման ուժեղ նացիոնալիզմ Թուրքիան կանգնում է մեկուսացման առջև:
Ինչպես բոլոր հետևող ցեղասպանությունները, հրեաներինը` Եվրոպայում, թութսիսներինը` Ռվանդայում, հայերի ցեղասպանությունը Թուրքիայում համայն մարդկության առջև հարց է դնում մարդկային բնույթի և աստվածայնության զգացումի մասին: Որպես այսպիսին, ցեղասպանությունները հեռու են ժամանակի սահմանից և քաղաքականությունից:
Թուրքերի կողմից հայերի ցեղասպանության ժխտումը պետք է վերացվի Իսրայելի, Գերմանիայի և Միացյալ Նահանգների կողմից պաշտոնական ճանաչմամբ: Հայերի ցեղասպանությունը Երկրորդ Համաշխարհային պատերազմի հոլոքոստի նախորդողն էր, նույն կերպ Թուրքիայի ժխտումը Իրանի նախագահ Ահմադինեջադի կողմից հոլոքոստի ժխտման նախորդողն է: Մենք ակնկալում ենք, որ Ֆրանսիայում հրեական համայնքը կսատարի Ֆրանսիայի հայ համայնքին իրենց պայքարում և ճնշում կգործադրի Իսրայելի վրա թողնելու ժխտման քաղաքականությանը հետևող երկրների տխրահռչակ շրջանը: Սա անպատվաբեր է Իսրայելի համար, որին պետք է վերջ դրվի:
Երկրորդ Համաշխարհային պատերազմի վերջին Գերմանիայի ցուցաբերած քաղաքական քաջությունը պահանջում է նման քաջություն ցուցաբերել նաև այս դեպքում: Վերջապես, Միացյալ Նահանգները ունենալով հսկա ազդեցություն Թուրքիայի և ողջ աշխարհի վրա` չի կարող շարունակել մարդկության հանդեպ ոճիրի շահագործումը քաղաքականության կողմից թելադրված ցինիկ ձևով:
Ավելին, Թուրքիան պետք է միանա աշխարհի ժողովրդավար երկրներին` պատասխանատվություն վերցնելով իր անցյալի հանդեպ բաց և պատվական կեցվածքով: Անկարայի կողմից ոճրագործության ընդունումն անխուսափ է, արդյունքը ստորացումը չի լինելու, այլ ընդհակառակը:
Անդրադառնալով Թուրքիայի կողմից Հայաստանի շրջափակմանը կապված Ղարաբաղյան խնդրի հետ, որը ոչ մի կերպ չի վերաբերվում Թուրքիային, պետք է նշվի, որ միջազգային հանրությունը արդեն քսան տարի դժգոհություն չի ցուցաբերում այս հարցի շուրջ, երբ Հայսաստանի Հանրապետությունը ագրեսիայի ոչ մի արարք չի գործարկել Թուրքիայի հանդեպ: Չմոռանանք որ շրջափակումը հակառակում է միջազգային օրենքին և պատերազմական գործողություն է, մինչդեռ միայն ՄԱԿ-ի Անվտանգության Խորհրդին է արտոնված թույլատրելու մի ինքնիշխան երկրի շրջափակումը:
Ահա այս պատճառով, մենք` ներքոստորագրյալներս, դիմում ենք ֆրանսիական իշխանություններին և քաղաքական կուսակցություններին բացառապես դատապարտելու շրջափակումը, որը հակառակվում է Հայաստանի և Թուրքիայի միջև խաղաղության և արժանահավատ երկխոսության նպատակներին: Մենք դիմել ենք Ֆրանսիայի նախագահ Նիկոլա Սարկոզիին և վարչապետ Ֆրանսուա Ֆիլլոնին միանալու ՄԱԿ-ի Անվտանգության Խորհրդում շրջափակման դատապարտմանը:
Ֆրանսիայի սենատի նախագահը պետք է ընդունի օրենսգիծ Ֆրանսիայի տարածքում հայերի ցեղասպանության ժխտումը հանցագործություն որակելու համար: Այս օրենսգիծը սկիզբ է առնում 2001թ. Ֆրանսիայի ազգային ժողովի կողմից հայերի ցեղասպանության ընդունումից և ցեղասպանության ժխտման առջև բոլոր քաղաքացիների հավասարության հանրապետական սկզբունքից:
Ներքոստորագրյալները պնդում են, որ ոչ խաղաղությունը, ոչ տարածքային զարգացումը չեն կարող առաջանալ առանց հետևելու ճշմարտությանն ու արդարությանը, առանց քաղաքական քաջության ցուցաբերմանը Թուրքիայի և արևմտյան առաջնորդների կողմից: Հայաստանի Հանրապետությանը և հայ Սփյուռքին հարկավոր է սատարել իրենց օրինական իրավունքների և խաղաղության հետապնդման մեջ:
Փարիզ, ապրիլ 23, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Tehran Time
Yerevan Time
No comments:
Post a Comment