Երբ դեռ պատերազմ էր

«Լրագիր» 22-6-2011- Սերժ Սարգսյանը ԵԽԽՎ ամբիոնից հայտարարել է, որ ինքը դեռեւս 1993 թվականից է ասել, որ Ղարաբաղի հակամարտությունը պետք է փոխզիջումներով կարգավորվի: Ըստ երեւույթին, միջազգային հանրության մոտ կասկածներ կան Սերժ Սարգսյանի փոխզիջումային պատրաստակամության վերաբերյալ, կամ էլ Սերժ Սարգսյանի մոտ կասկածներ կան, որ միջազգային հանրության մոտ կասկածներ կան իր փոխզիջումային պատրաստակամության վերաբերյալ: Սակայն, թողնենք մի կողմ Սերժ Սարգսյանի եւ միջազգային հանրության հարաբերությունները, ու փորձենք մի պահ հասկանալ, թե ինչ է ասում Սերժ Սարգսյանը, կամ ինչ է ստացվում Սերժ Սարգսյանի ասածից:
1993 թվականին դեռ պատերազմ էր: Հայկական զինուժը ազատագրել էր բավականաչափ տարածքներ, սակայն պատերազմը դեռ շարունակվում էր, իսկ ադրբեջանցիներն էլ փորձում էին մեծ ջանքերի գնով հետ բերել կորցրածը: Հրադադարին դեռ կար մեկ տարի: Այսինքն, դեռ մեկ տարի ժամանակ կար ներկայիս, այլ կերպ ասած պատերազմի ավարտի ստատուս-քվոյի հաստատմանը: Հետեւաբար, պետք է որ այդքան էլ հայտնի չլիներ, թե ինչով ի վերջո կավարտվի հակամարտության այդ ռազմական փուլը, ի վերջո ով ինչ կկարողանա պահել:

Հետեւաբար, տարօրինա՞կ չէ արդյոք, որ երբ դեռ ընթանում են ռազմական գործողություններ, երբ հայտնի չէ, թե դիրքային ինչ հարաբերակցությամբ կավարտվի պատերազմը, դրա հարամանատարներից մեկը` Սերժ Սարգսյանը, խոսում է կարգավորման փոխզիջումային տարբերակի մասին: Ստացվում է, որ երկիրը պատերազմում է, իսկ այդ երկրում առանցքային պաշտոն զբաղեցնող Սերժ Սարգսյանը խոսում է արդեն իսկ հետագա փոխզիջումների մասին:

Ի՞նչ փոխզիջման մասին կարող էր խոսք լինել 1993 թվականին, երբ դեռ պատերազմ էր, երբ դեռ ծանր մարտեր կային առջեւում, ու ամեն ինչ կարող էր գլխիվայր շուռ գալ, ու կարող էր գլխիվայր շուռ գալ հենց այն պատճառով, որ ինչ որ մարդիկ այդ ժամանակ արդեն փսխզիջումային պլաններ էին իրենց մտքում կազմում: Լավ է գոնե, որ այդ պլանները չեն վարակել պատերազմի իրական հերոսներին, որոնք իրենց վրա են կրել բուն պատասխանատվությունը:

Այլ հարց է իհարկե, որ Սերժ Սարգսյանն արդեն 1993 թվականին գիտեր, թե ինչով է ամեն ինչ ավարտվելու: Այդ դեպքում պարզապես հետաքրքիր կլիներ իմանալ, թե որտեղից գիտեր, ում մեկ էլ` թե ինչքան գիտեր, այսինքն մինչեւ ուր, մինչեւ որ թվական լինելիքը գիտեր դեռ էն գլխից: