/PanARMENIAN.Net/ 14.03.2010 - Գերմանական Բունդեսթագի անդամ Քաթրին Վերները Գերմանիայի պետնախարար Կոռնելիա Պիպերին բաց նամակ է ուղղել, որում իր անհամաձայնությունն է հայտնել Գերմանիայի կառավարության հետ այն պատճառով, որ գիտնականները պետք է ուսումնասիրեն Հայոց ցեղասպանության հարցը:
«Գերմանիայի դիրքորոշումը Թուրքիայի պաշտոնական դիրքորոշման արտացոլումն է: Եթե կառավարությունն իրոք կարծում է, որ այս հարցը դեռ պարզաբանման կարիք ունի, ապա ինչ նպատակ եւ իմաստ ուներ 2005-ին Բունդեսթագի այն հայտարարությունը, որում նա դատապարտել է Հայոց ցեղասպանությունը եւ ցանկություն հայտնել նպաստելու Հայաստանի եւ Թուրքիայի հաշտեցմանը»,- գրում է Վերները: Միաժամանակ նա նշել է, որ իր այժմյան դիրքորոշմամբ գերմանական կառավարությունն արժեզրկում է իր նախկին որոշումը:
Իր նամակում Վերները նաեւ նշել է, որ համաձայն չէ կառավարության հետ նաեւ այն հարցում, որ Ցեղասպանության հետեւանքների հաղթահարման անհրաժեշտ աշխատանքները, առաջին հերթին, վերաբերվում են միայն Հայաստանին եւ Թուրքիային: «Գերմանիան այստեղ ունի հատուկ վերաբերմունք: Այդ ժամանակ մեր երկիրն Օսմանյան կայսրության գլխավոր ռազմական դաշնակիցն էր, նա տեղյակ էր բոլոր գործերին եւ նույնիսկ որոշ առումով մասնակից էր, եւ համապասխանաբար, ունի որոշակի պարտականություններ»,- գրում է Վերները:
«Գերմանիայի պատմությունից մենք գիտենք, թե որքան կարեւոր է Ցեղասպանության հետեւանքնեի հաղթահարումը հասարակության ժողովրդավարական զարգացման համար: Սեփական պատմության մռայլ էջերի ճանաչումը կարող է սրել այն բանի գիտակցությունը, որ նման բան երբեք չպետք է կրկնվի»,- ասվում է նամակում: Միաժամանակ Քաթրին Վերները կարծում է, որ իր պահվածքով Գերմանիայի կառավարությունը հիասթափեցնում է թուրքական քաղաքացիական հասարակության այն ներկայացուցիչներին, որոնք վտանգի ենթարկելով իրենց կյանքը, դատապարտում են Թուրքիայի պատմության այդ էջերը եւ պայքարում են դրանց հետեւանքների հաղթահարման համար:
«Վերջին տարիներին Թուրքիայում ընթանում է ավելի բաց երկխոսության գործընթաց, որում Թուրքիան Գերմանիայի աջակցության կարիքն ունի: Սակայն դրան պետք է նախորդի Հայոց ցեղասպանության ճանաչման պատմական փաստը:
Հայոց ցեղասպանությունը, իրագործվել է Օսմանյան կայսրությունում 1915-1923թթ.: Այն XX դարի առաջին ցեղասպանությունն էր, որի նախաձեռնողները երիտթուրքերն էին: Ցեղասպանության ժամանակ ոչնչացվեց վեց հայկական վիլայեթների բնակչությունը` շուրջ 1,5 մլն հայ: Եվս կես միլիոնը սփռվեց աշխարհով մեկ` սկիզբ դնելով հայկական Սփյուռքին:
Ժամանակակից Թուրքիան ժխտում է Հայոց ցեղասպանության պատմական փաստը եւ վարում է այդ փաստի ժխտման ներքին ու արտաքին քաղաքականություն: Հայոց ցեղասպանության ճանաչման անհրաժեշտության մասին խոսում են միայն առանձին թուրք մտավորականներ, որոնց թվում են պատմաբան Թաներ Աքչամն ու Նոբելյան մրցանակի դափնեկիր Օրհան Փամուքը:Monday, March 15, 2010
Գերմանիայի դիրքորոշումը Թուրքիայի պաշտոնական դիրքորոշման արտացոլումն է
/PanARMENIAN.Net/ 14.03.2010 - Գերմանական Բունդեսթագի անդամ Քաթրին Վերները Գերմանիայի պետնախարար Կոռնելիա Պիպերին բաց նամակ է ուղղել, որում իր անհամաձայնությունն է հայտնել Գերմանիայի կառավարության հետ այն պատճառով, որ գիտնականները պետք է ուսումնասիրեն Հայոց ցեղասպանության հարցը:
«Գերմանիայի դիրքորոշումը Թուրքիայի պաշտոնական դիրքորոշման արտացոլումն է: Եթե կառավարությունն իրոք կարծում է, որ այս հարցը դեռ պարզաբանման կարիք ունի, ապա ինչ նպատակ եւ իմաստ ուներ 2005-ին Բունդեսթագի այն հայտարարությունը, որում նա դատապարտել է Հայոց ցեղասպանությունը եւ ցանկություն հայտնել նպաստելու Հայաստանի եւ Թուրքիայի հաշտեցմանը»,- գրում է Վերները: Միաժամանակ նա նշել է, որ իր այժմյան դիրքորոշմամբ գերմանական կառավարությունն արժեզրկում է իր նախկին որոշումը:
Իր նամակում Վերները նաեւ նշել է, որ համաձայն չէ կառավարության հետ նաեւ այն հարցում, որ Ցեղասպանության հետեւանքների հաղթահարման անհրաժեշտ աշխատանքները, առաջին հերթին, վերաբերվում են միայն Հայաստանին եւ Թուրքիային: «Գերմանիան այստեղ ունի հատուկ վերաբերմունք: Այդ ժամանակ մեր երկիրն Օսմանյան կայսրության գլխավոր ռազմական դաշնակիցն էր, նա տեղյակ էր բոլոր գործերին եւ նույնիսկ որոշ առումով մասնակից էր, եւ համապասխանաբար, ունի որոշակի պարտականություններ»,- գրում է Վերները:
«Գերմանիայի պատմությունից մենք գիտենք, թե որքան կարեւոր է Ցեղասպանության հետեւանքնեի հաղթահարումը հասարակության ժողովրդավարական զարգացման համար: Սեփական պատմության մռայլ էջերի ճանաչումը կարող է սրել այն բանի գիտակցությունը, որ նման բան երբեք չպետք է կրկնվի»,- ասվում է նամակում: Միաժամանակ Քաթրին Վերները կարծում է, որ իր պահվածքով Գերմանիայի կառավարությունը հիասթափեցնում է թուրքական քաղաքացիական հասարակության այն ներկայացուցիչներին, որոնք վտանգի ենթարկելով իրենց կյանքը, դատապարտում են Թուրքիայի պատմության այդ էջերը եւ պայքարում են դրանց հետեւանքների հաղթահարման համար:
«Վերջին տարիներին Թուրքիայում ընթանում է ավելի բաց երկխոսության գործընթաց, որում Թուրքիան Գերմանիայի աջակցության կարիքն ունի: Սակայն դրան պետք է նախորդի Հայոց ցեղասպանության ճանաչման պատմական փաստը:
Հայոց ցեղասպանությունը, իրագործվել է Օսմանյան կայսրությունում 1915-1923թթ.: Այն XX դարի առաջին ցեղասպանությունն էր, որի նախաձեռնողները երիտթուրքերն էին: Ցեղասպանության ժամանակ ոչնչացվեց վեց հայկական վիլայեթների բնակչությունը` շուրջ 1,5 մլն հայ: Եվս կես միլիոնը սփռվեց աշխարհով մեկ` սկիզբ դնելով հայկական Սփյուռքին:
Ժամանակակից Թուրքիան ժխտում է Հայոց ցեղասպանության պատմական փաստը եւ վարում է այդ փաստի ժխտման ներքին ու արտաքին քաղաքականություն: Հայոց ցեղասպանության ճանաչման անհրաժեշտության մասին խոսում են միայն առանձին թուրք մտավորականներ, որոնց թվում են պատմաբան Թաներ Աքչամն ու Նոբելյան մրցանակի դափնեկիր Օրհան Փամուքը:
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Tehran Time
Yerevan Time
No comments:
Post a Comment